Kultura, gizarteratzea eta hezkuntza

Haur hezkuntzako klaseetan, askotan entzuten diren hitzak dira kultura, gizarteratzea eta hezkuntza. Beraz, beharrezkoa egiten zait hauen definizio bat ematea.

Hezkuntza: Garapena bilatzen duen sozializazio prozesua da, jaiotzen garenetik hil arte ematen dena. Ikaskuntza-irakaskuntza prozesua dela esan dezakegu ere. Hezkuntzak balore batzuk trasmititzen dizkigu.
Hitz hau entzuten dugunean, gehienetan, eskolarekin lotzen dugu. Baina esan beharra dago, hezkuntza edozein lekutan ematen dela. Kalean, etxean, eskolan...

Kultura: Kultura kontzeptu zabala dela esan dezaket. Hitz honek, pertsonaren arabera definizio bat baino gehiago izan dezake. Nire ustez, kultura, gizarte bat karakterizatzen duen egitura sozial eta erlijiosoa da. Hor barruan, hizkuntza, ohiturak, festakizunak eta abar sartzen dira. Kulturak gizakiari hazten laguntzen dio, bere nortasun propioa garatuz.

Gizarteratzea: Gizarte bateko partaide gareneko prozesua da. Kultura barneratzen dugunean ematen da gizarteratzea.


Hiru hitz hauei orden bat ematea zaila egiten zait, hezkuntza gabe ez dagoelako kultura ezta gizarteratzea ere. Baina nire iritziz, orden egokiena, hezkuntza, kultura eta gizarteratzea izango litzateke. Hezkuntza, jaiotzen garenetik ematen da eta horren ondoren datoz kultura eta gizarteratzea. Egia da, jaiotzen garenean, kultura baten barnean jaiotzen garela, baina kultura hori barneratzeko beharrezkoa da hezkuntza. Hau da, gure gurasoek ematen diguten hasierako hezkuntza. Nire ustetan, hori eman ondoren barneratzen dugu kultura eta kultura barneratu ondoren gizarteratzen garela esan daiteke.

Hezkuntza formala eta ez formala

Gai honi buruzko hausnarketarekin hasi baino lehen, beharrezkoa iruditzen zait bi hitz hauen definizioa ematea.

Hezkuntza formala,   hezkuntza zentro batek esakintzen duen ikaskuntza mota da eta ziurtagiri batekin bukatzen da. Adibidez, d.b.h edo batxillergoko titulua, etab.

Hezkuntza ez formala, derrigorrezkoa ez den hezkuntza mota da eta kasu honetan, ikasleek ez dute ziurtagiririk jasotzen. Adibidez, klasez kanpoko jarduerak, aisialdia,etab.

Nik zazpi urte daramatzat hezkuntza ez formalean lanean eta oso gustura egiten dudan zerbait da. Saioak ilusio ikaragarriarekin prestatzen ditut eta umeek ondo pasatzen dutela ikustean, oso pozik jartzen naiz. Hala ere, arazo batzuk ere badaude. Guraso askok, beraien seme-alabak okupatuta mantentzearren, edozein klasez kanpoko jardueran apuntatzen dituzte. Ez dute kontuan hartzen umeak hori nahi duen, hala irakaslea ona den. Berdin zaie! Beraiek denbora gehiago nahi dute, beraz, umea okupatuta izan behar dute.

Orain musika eskola pribatu batean lan egiten dut eta esan beharra daukat guraso batzuekin gauzak aurrera eramatea oso zaila dela. Beraien seme-alabei buruz hitz egiten dugunean, pertsona desberdinak direla dirudi. Hau da, errealitate desberdinak bizi ditugu. Beraientzat, seme-alaba ezinhobea, azkarra, txintxoa, langilea... eta niretzat, klasean, alferra, interes gutxikoa... Guraso hauek dituzten umeekin ezinezkoa da lan on bat egitea. Dena justifikatzen bait die beraien seme-alabei. Beraz, zaila, oso zaila! Dena den, nik, lehen esan bezala, hezkuntza ez formaleko eremuan egiten dut lan, baina hau berdina izaten da hezkuntza formalean edo hezkuntza ez formalean. Ez al zaizue horrela iruditzen?

Bietako bat aukeratu beharko banuke, hezkuntza formala izango litzateke. 7 urtez egon naiz hezkuntza ez formalean lanean eta ezagutzen dut mundu hori. Beraz, hezkuntza formaleko mundua ezagutzeko txanda da orain. Eta zuek, zer aukeratuko zenukete?


Hemen duzue urtero bezala kurtso bukaeran egiten dudan musikako emanaldia. Argazkia 2008 urtekoa da eta urte horretan eskolako patioan txaranga moduko zerbait prestatzea erabaki nuen.

Ongi izan eta asteburu bikaina pasa!!

Hezkuntza neutrala

POSIBLE AL DA HEZKUNTZA NEUTRALA?

Asko hitz egiten da gaur egun gai honi buruz. Nire ustez, irakasle bat guztiz neutrala izatea oso oso zaila da, gainera, irakasle batek ez du zertan neutrala izan behar. Irakasleek, ikasleek bezala, beraien iritziak azaldu ditzakete, ikaslearengan eragina izan gabe, noski. Baina posible al da hori? Ezinezkoa dela ez dut esango, baina oso zaila dela bai.

Klasean sortzen diren debateak asko izaten dira. Irakasle askok hauetan parte hartzen dute, baina hori baino egokiagoa izango litzateke debate hauek bideratzea. Hau da, bere iritzia eman beharrean, gai baten inguruan dauden ideia desberdinak azaldu beharko lituzke irakasleak. Zoritxarrez, klase askotan ez da horrelakorik ematen. Ikasle batek bere iritzia ematen du eta irakasleari ez bazaio gustatzen, akabo. Ikasleak, libre izan behar dira beraien iritziak ematen, betiere errespetuarekin bada. Gauza desberdina da, irakasleari gustatzea edo ez. Baina ez al gara gure iritziak emateko aske? Irakasle batzuekin, badirudi ezetz. Irakasle hauek beraien iritziak ematen dituzte, ikasleena entzun beharrean. Nire ustetan, hainbeste hitz egin beharrean, ikasleei beraien pentsatzeko modua eta iritziak eraikitzen lagundu behar die.